[PP-131]Proksimal üreter taşlarının üreteroskopik olarak tedavisinde üreteral duvar kalınlığının operatif ve postoperatif parametreleri tahmin etmedeki değeriBilal Eryıldırım1, Fatih Tarhan1, Emre Çamur1, Kubilay Sabuncu1, Özlem Elibol2, Kemal Sarıca12Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Kliniği, İstanbul AMAÇ: Bu çalışmanın amacı üreteral duvar kalınlığının (=ureteral wall thickness UWT) proksimal üreter taşlarının impaksiyonunu tahmin edici değeri ve bu taşların üreteroskopik tedavi başarısı ve operasyonla ilgili parametrelerle ilişkisini değerlendirmektir. Hastlar ve METOD: Proksimal üreter taşı (5-10 mm) bulunan toplam 82 hasta değerlendirildi. Üreter duvar kalınlığına (UWT) bağlı olarak hastalar 2 ayrı alt guruba ayırıldı. Bu gruplar Grup 1: UWT >5mm olan 38 hasta (46.3 %); ve Grup 2: UWT< 5 mm olan 44 hasta (53.7 %) olarak belirlendi. Tedavi öncesi taş boyutu, hidronefroz derecesi, taşın proksimalindeki üreterin çapı, üreter duvar kalınlığı ile birlikte hastanın vücut kitle indeksi (VKİ) de dahil olmak üzere demografik bilgileri kaydedildi. Tüm hastalar semirijd üreterorenoskopi (URS) eşliğinde Ho-YAG lazer ile tedavi edildi ve operasyon başarısı ve operasyonla ilgili parametreler UWT göz önünde bulundurularak iki grup arasında karşılaştırmalı olarak değerlendirildi. SONUÇLAR: Tüm hastaların ortalama yaşı 47.55± 1.78 yıl olarak ve ortalama taş boyutu 8.17±0.29 mm olarak ölçüldü. Taşın yerleşmiş olduğu üreter segmentinde ölçülen UWT yukarıda bahsi geçen parametreler ile birlikte değerlendirildiğinde taş boyutu ve hasta demografik bilgileri her iki grupta benzer olsa da özellikle 1. haftada taşsızlık hızı grup 2’de (p:0.0086) yüksek olduğu saptandı. Rezidüel fragman kalma hızı (p:0.0047) ve double J stent ihtiyacı grup 1’de daha yüksek bulunmuştur. Ek olarak grup 1 hastalarında ortalama operasyon sürelerinin (p:0.0001) uzun olduğu ve taşın bulunduğu bölgede üreterde patolojik değişiklikler (ödem oluşumu, papiller değişiklikler) anlamlı şekilde daha fazla saptanmıştır (p:0.0243). TARTIŞMA: Sonuçlarımız proksimal üreter taşlarında, taşın bulunduğu üreter segmentindeki üreter duvar kalınlığının bu taşları üreteroskopik tedavisindeki başarıyı (ayrıça operasyonla ilgili diğer parametreleri) belirlemede kullanılabileceğini göstermiştir. Bu yaklaşım ile proksimal üreter taşlarının tedavisinde daha rasyonel bir plan yapılarak başarı hızı arttırılabilir ve başarı hızı, muhtemel komplikasyonlar operasyon süresi, operasyon sonrası hastanede kalış süresi ve double J stent kullanımı azaltılabilir. Predictive value of ureteral wall thickness on the operative and postoperative parameters in ureteroscopic management of proximal ureteral stonesBilal Eryıldırım1, Fatih Tarhan1, Emre Çamur1, Kubilay Sabuncu1, Özlem Elibol2, Kemal Sarıca12Dr. Lütfi Kırdar Kartal Training and Research Hospital, Department of Radiology, Istanbul, Turkey AIM: To evaluate the predictive value of stone impaction in terms of ureteral wall thickness (UWT) on the success and procedure related parameters of ureteroscopic management in proximal ureteral calculi. Patients and METHODS: A total 82 patients with proximal ureteric stones (5-10 mm) were evaluated. Depending on the ureteral wall thickness at the stone site patients were divided into two subgroups where UWT was > 5 mm in 38 cases (46.3 %); and < 5 mm in 44 cases (53.7 %). Prior to management, stone size, degree of hydronehrosis, diameter of ureteral lumen proximal to the stone, ureteral wall thickness along with patient’s demographics including BMI values were evaluated and recorded. All cases underwent semi-rigid ureteroscopic management with Ho-YAG laser and the possible predictive value of the UWT as an objective parameter for stone impaction on the success rates as well as all procedure related parameters was evaluated in a comparative manner between two groups. RESULTS: The overall mean patient age and stone size values were 47.55± 1.78 years and 8.17±0.29 mm respectively. Regarding the predictive value of the UWT value at the stone site for the parameters mentioned above although stone size and patient demographic were similar in both groups, stone free rates particularly at 1-week after the procedure was higher in group 2 (p:0.0086) and the rate of residual fragments (p:0.0047) as well as the need for JJ stent placement was higher in group 1. Additionally, mean duration of the procedures was significantly longer in Group 1 (p:0.0001) during which pathologic alterations in ureteral wall at stone site (edema formation, papillary alterations) were observed in a significantly higher rate in these cases (p:0.0243). CONCLUSIONS: Our findings indicated that the thickness of the ureteral wall may be used to predict the success of ureteroscopic management (as well as other procedure related parameters) for proximal ureteral stones in an effective manner. With this approach the operative plan in such stones could be made in a more rational manner with higher success rates and the possible complications, operational duration, postoperative hospital stay and use of JJ stents could be minimized. |