[TP-108]

Wistar-albino Sıçanlarda Deneysel Üriner Sistem Taşı ve Enflamasyon Modelinin Gösterilmesi

Mahmut Taha Ölçücü1, Kerem Teke1, Erkan Ölçücüoğu2, Levent Tuncay3
1Ağrı Devlet Hastanesi Üroloji Kliniği, Ağrı, Türkiye
2Ankara Yüksek İhtisas Hastanesi Üroloji Kliniği, Ankara, Türkiye
3Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Anabilim Dalı, Denizli, Türkiye

GİRİŞ: Biz bu çalışmada, deneysel hiperoksalürik sıçan modelini kullanarak, makroskopik deneysel böbrek taşıyla birlikte enflamasyonun eşlik ettiği model oluşumunu amaçladık.
MATERYAL-METOD: Çalışmamızda 24 adet Wistar-Albino Erkek sıçan kullanılıp, Grup-I (n:10) kontol, Grup-II (hiperoksalüri, n:10) ve Grup-III (Yedek, n:4) olarak üç gruba ayrıldı. Grup-I, standart olarak yem ve su ile, Grup-II ise standart yem ve %1'lik etilen glikol ile 16 hafta boyunca beslendi. Grup-II’nin kontrolü açısından, Grup-III (n:4) ile takibi yapıldı. Grup-III de hiperokzalüri rejimi aldı. 6., 8., 12. ve 16. Haftalarda tüm sıçanların idrarları toplanarak mikroskopik olarak IKO (idrarda kristal oluşumu), 24 saatlik idrarda oksalat miktarı (24SIOM) açısından değerlendirilirken, aynı zamanda Grup-III’den 6., 8., 12. ve 16. haftalarda birer sıçan sakrifiye edilip böbreklerinde makroskopik taş ve enflamasyon araştırıldı. 16.haftada deneye son verilerek Grup-I ve Grup-II’deki tüm sıçanlar metabolik kafese alınarak 24 saatlik idrarları toplandı. İdrarlar dijital mikroskopla ile incelenerek idrarlarda kalsiyum okzalat (CaOx) kristalleri arandı. Daha sonra idrarlarda 24SIOM biyokimyasal olarak ölçüldü. Ardından sıçanlar sakrifiye edilerek nefrektomi yapılıp, böbrek doku örnekleri histopatolojik olarak incelendi.
BULGULAR: Altıncı haftada Grup-II ve Grup-III’ün idrarları ile grup-I arasındaki IKO ve 24SIOM arasında fark yoktu ve grup-III’ten sakrifiye edilen bir adet sıçan böbreklerinde taş oluşumu izlenmemişti. Oysaki, 8. Haftadan itibaren, 12. ve 16. haftada grup-II ve grup-III’ün idrarları grup-I’le karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı olarak IKO’nda ve 24SIOM’ında artış olduğu görüldü. 8. haftada sakrifiye edilen tek sıçanın böbreklerinde CaOx kristali, enflamasyon izlenmemişken, 12. haftada nefrektomi yapılan sıçan böbreğinde CaOx kristali olup enlamasyon yoktu. 16. Haftada nefrektomi yapılan 3. grup sıçanda makroskopik böbrek pelvisini dolduran taş ve böbrek içinde enflamasyon izlendi. 16. Haftada sakrifiye edilen Grup-II (n:10)’nin 24SIOM, böbreklerinde makroskopik taş oluşumu ve enflamasyon varlığı açısından Grup-I (n:10) ile karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı olarak fazla izlendi (p<0.05, Tablo1, Resim1).
SONUÇ: Wistar-albino sıçanlarda 8. haftada hiperoksalüri, 12. haftada böbrekte mikroskopik CaOx kristalleri ve 16. Haftada bazı sıçanlarda renal pelvisi dolduran taşlar ve buna bağlı enflamasyon olduğu görülmüştür. Bu çalışmayla gelecekte hiperoksalürik sıçan modeli yerine üst üriner sistem taş ve buna bağlı renal parankim enflamasyonu oluşturulmuş sıçan modeli kullanılmasının daha uygun olabileceği gösterilmiştir.

Development of Experimental Urinary System Stone and Inflammation Model in Wistar-Albino Rats

Mahmut Taha Ölçücü1, Kerem Teke1, Erkan Ölçücüoğu2, Levent Tuncay3
1Ağrı State Hospital, Department of Urology, Ağrı, Turkey
2Ankara Yüksek İhtisas Hospital, Department of Urology, Ankara, Turkey
3Medicine Faculty of Pamukkale University, Department of Urology, Denizli, Turkey

AIM: We aimed to develop experimental rat kidney Stone model is accompanied by inflammation, using with hiperoxaluric rat model, in this study.
METHODS: Twenty-four Wistar-albino male rats were used in this study, and divided to three groups, as Group-I (control, [n:10]), Group-II (hiperoxaluria, [n:10]) and Group-III (vehicle, [n:4]). All rats fed standart diet and water, however rats of Group-II and Group-III had %1 ethylene glycol in water for 16 weeks. All rats’ urine was collected and examined as crystal growth in urine (CGU) microscopially and 24 hours urinary oxalate levels (24HUOL). In addition, every one rat from Group-III was sacrified at week 6., 8., 12., 16. and kidney of every one rats examined for developing kidney stone and inflammation. Group-I and Group-II rats housed in metabolic cages for 24 Hours-urine-collection at the experiment endpoint week 16. Then, all urine exampleswere examined by digitally microscope for scanning urinary calcium oxalate (CaOx) crystals and measured 24HUOL as biochemically. And finally, rats were sacrified and all kidneys were collected and examined histopathologically.
RESULTS: At week 6, CGU and 24HUOL levels were not differentially in Group-II and Group-III compared to Group-I and there was no kidney Stone in sacrified rat 6th week. However, increased levels of CGU and 24HUOL were observed in Group-II and Group-III, when were compared to Group-I at week 8,12 and 16. The rat kidneys that collected at week 8, had no CaOx crystals and inflammation. Interestingly, there was CaOx formation but no inflammation in kidneys which were sacrified at week 12. Macroscopic kidney stone and renal inflammation occured in last rat from Group-III at week 16. In terms of more 24HUOL, macroscopic renal stone and renal inflammation in Group-II were significantly different according to Group-I.
CONCLUSION: Process of kidney stone and renal inflammation in this study had a few steps that hiperoxaluria at 8th week, microscopic CaOx formation at 12th week and finally, macroscopic renal pelvic Stone at 16th week. In future, this model can be more suitable instead of hiperoxaluric rat disease model.