[TP-030]Metabolik sendrumun eşlk ettiği Benign Prostat Hiperplazisinin tedavisinde statinler etkilidirLevent Özcan1, Emre Can Polat2, Hüseyin Beşiroğlu2, Süleyman Sami Çakır2, Yunus Avcı3, Alper Ötünçtemur2, Emin Özbek22Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Üroloji Kliniği, İstanbul,Türkiye 3Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Dahiliye Kliniği, İstanbul,Türkiye AMAÇ: Metabolik sendrom, dünya genelinde görülme sıklığı artan bir sağlık problemidir. Metabolik sendromun benign prostat hiperplazisi, prostat kanseri, böbrek taşı, erektil disfonksiyon gibi birçok ürolojik hastalıkla ilişkisi gösterilmiştir. Bu çalışmada metabolik sendromun eşlik ettiği benign prostatik hiperplazi (BPH) hastalarının tedavisinde statinlerin etkinliğini araştırdık. METHOD: Prospektif, randomize ve çok merkezli çalışmamızda polikliniklerimize başvuran ve metabolik sendrom kriterlerini taşıyan 300 BPH hastası 3 gruba randomize edildi. Her gtupta 100 hasta bulunuyordu. 1. grubu sadece alfa blokor alanlar, 2. grubu sadece statin alanlar ve 3. grubu alfa bloker ve statin alan hastalar oluşturdu. Tüm hastaların prostat volümleri, IPSS skorları, Qmax değerleri ve yaşam kalitesi skorları (QoL) kaydedildi. Hastalar 3 ve 6. ayda değerlendirildi ve tedavinin etkinliği 6. ay sonunda IPSS, QoL ve Qmax değişimleri ile değerlendirildi. BULGULAR: Her üç grupta da tedavi sonrasında ortalama IPSS ve Qmax değerlerinde düzelme görülürken en fazla Qmax artışı ve IPSS düşüşü sadece 3. grupta izlendi. 1. grupta tedavi sonrasında trigliserid, HDL ve prostat volümünde değişiklik izlenmezken 2 ve 3. grupta bu parametrelerde anlamlı düşüş vardı. Qmax artışı ve IPSS düşmesi yönünden alfa bloker ve statin kombinasyonu anlamlı bulundu. QoL skoru açısından değerlendirildiğinde kombinasyon grubundaki düzelme diğer iki gruba göre daha anlamlı bulundu. SONUÇ: Alfa bloker tedavisine yeterli cevap vermeyen metabolik sendrom kriterleri taşıyan benign prostat hiperplazili hastalarda tedaviye statinlerin eklenmesinin tedavi başarısını ve hasta memnuniyetini arttırdığını ve cerrahi gereksinimini azalttığını düşünüyoruz. Statins are effective in the treatment of Benign Prostatic Hyperplasia with Metabolic SyndromeLevent Özcan1, Emre Can Polat2, Hüseyin Beşiroğlu2, Süleyman Sami Çakır2, Yunus Avcı3, Alper Ötünçtemur2, Emin Özbek22Okmeydani Training and Research Hospital, Department of Urology, Istanbul, Turkey 3Okmeydani Training and Research Hospital, Department of Internal medicine, Istanbul, Turkey OBJECTIVE: To evaluate the efficacy of statins in patients with benign prostatic hyperplasia (BPH) accompained by the metabolic syndrome. METHODS: This was a multicentre, prospective, randomised study in men who had BPH with MetS. A total of three hundred patients were randomly distributed into three groups of one hundred patients each. Group 1 received only ɑ -adrenoceptor antagonist, group 2 received only statin and group 3 received AB plus statin. Maximum urinary flow rate (Qmax) and postvoid residual urine volume (PVR) and Quality of Life score (QoL), International Prostate Symptom Scores (IPSS) were recorded. The efficacy measurement was assessed by analysing the changes from baseline in the total IPSS, QoL, and Qmax at the end of 6 months in each group and between the three groups. RESULTS: Pre treatment and post treatment value of TG, HDL and PV were not significantly different in AB group, while TG and PV were significantly lower in patients taking statin and combined therapy. The significant decrease were demonstrated in Q max value in both three groups. However the most significant decrease were observed in the combination therapy group. IPSS, RV and QoL significantly changed in three groups. The treatment groups were compared with each other via outcome measures. Prostate volume was not significantly different in three comparisons. AB plus statin therapy was found superior to both statin and AB therapy with respect to Q max value. AB plus statin group revealed more improvement in IPSS value compared with both statin and AB group. CONCLUSION: We recommend of the use of statins in those men with BPH accompanied by MetS in which AB is ineffective alone. |