[SS-119]
Oturum adı: ORAL SESSION 11 | Oturum salonu: SALON 6 | Oturum tarihi: 23 Ekim 2015 | Oturum saati: 17:15 - 18:45Parasetamol toksisitesinde montelukastın koruyucu etkisi
Levent Özcan1, Emre Can Polat2, Çiğdem Vural3, Murat Dursun4, Hüseyin Beşiroğlu5, Mustafa Erkoç5, Mustafa Baki Çekmen6, Ceyla Eraldemir6, Büşra Yaprak Bayrak3, Alper Ötünçtemur5, Emin Özbek52İstanbul Medipol Üniversitesi,Tıp Fakültesi, Üroloji A.B.D.,İstanbul Türkiye
3Kocaeli Üniversitesi,Tıp fakültesi,Patoloji A.B.D., Kocaeli,Türkiye
4Bahçelievler Devlet Hastanesi, Üroloji kliniği,İstanbul,Türkiye
5Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi,Üroloji Kliniği, İstanbul,Türkiye
6Kocaeli Üniversitesi,Tıp fakültesi,Biyokimya A.B.D., Kocaeli,Türkiye
AMAÇ: Böbrek insan vücudunda sıvı dağılıımı ve asit baz dengesinin sağlanması için gerekli bir organdır. Bazı ilaçlar da dahil olmak üzere çevresel değişkenler bu fonksiyonları etkiler. Parasetamol olarak da bilinen asetaminofen (N-acetyl-p-aminophenol, APAP), terapötik dozda güvenli bir analjezik ve antipiretik ajandır. Selektif, reversibl cys-leukotriene-1 receptor (CysLT1) antagonisti montelukast (MK), havayollarında eozinofilik inflamasyonu azaltır ve astım tedavisinde kullanılır. Bu çalışmamızda parasetamol ile nefrotoksisite oluşturulan ratlarda montelukastın koruyucu etkisini araştırdık.
Materyal ve METHOD: 24 rat 4 eşit gruba bölündü. 1. Grup kontrol gurubu, 2. Grup APAP, 3.grup APAP+MK ve 4. Grup APAP+ vehicle olarak belirlendi. APAP salin içinde çözünerek tek doz 1000 mg. ip olarak uygulandı. MK, 20 mg/kg dozunda, APAP injeksiyonundan 20 dakika sonra Oral olarak uygulandı.
BULGULAR: Üre ve kreatin seviyesi kontrol grubuna göre APAP grubunda daha yüksek bulundu. Doku MDA seviyesi grup 2 de grup 1 ve 3’e göre gelirgin olarak yüksekti. GSH seviyesi APAP uygulanan ratlarda düşük olarak bulundu. NO açısından bakıldığında diğer gruplarla karşılaştırıldığında grup 2 de belirgin olarak yüksekti. Mikroskobik olarak değerlendirme de grup 2 de tübüler dejenerasyon, vakualizasyon ve nekroz belirgin olarak izlendi. Grup 3 teki ratlarda grup 2 ile karşılaştırıldığında daha az hücresel deskuamasyon ve glomerüllerde daha iyi morfoloji görüldü.
SONUÇ: Montelukast APAP a bağlı oksidatif stresi azaltır ve nefrotoksisiteye karşı koruyucu etkisi vardır.
Beneficial Effects of Montelukast Against Acetaminophen-Induced Nephrotoxicity
Levent Özcan1, Emre Can Polat2, Çiğdem Vural3, Murat Dursun4, Hüseyin Beşiroğlu5, Mustafa Erkoç5, Mustafa Baki Çekmen6, Ceyla Eraldemir6, Büşra Yaprak Bayrak3, Alper Ötünçtemur5, Emin Özbek52Istanbul Medipol University, Faculty of Medicine, Department of Urology, Istanbul, Turkey
3Kocaeli University,Faculty of Medicine, Department of Pathology, Kocaeli,Turkey
4Bahcelievler State Hospital, Department of Urology, Istanbul,Turkey
5Okmeydani Training and Research Hospital, Department of Urology, Istanbul, Turkey
6Kocaeli University,Faculty of Medicine, Department of Biochemistry, Kocaeli,Turkey
PURPOSE: The kidney is a vital organ, which plays an essential role in health, disease, and overall development and growth. The main function of kidney is to maintain total body fluid volume composition, and acid–base balance. A number of environmental variables including certain drugs influence these functions. Acetaminophen (N-acetyl-p-aminophenol, APAP), also known as paracetamol, is a safe analgesic and antipyretic agent at therapeutic dosage Montelukast (MK), a selective reversible cys-leukotriene-1 receptor (CysLT1) antagonist is used in the treatment of asthma and is reported to reduce airway eosinophilic inflammation in this disease In this study, we investigated the effects of montelukast (MK) on acetaminophen (APAP) - induced renal damage in rat models.
Matherials and METHODS: APAP was dissolved in normal saline and injected i.p. at a single dose of 1,000 mg/kg/day. MK,10 mg/kg, was administered by oral gavage under light or either anesthesia. MK was administered 20 min after injection of APAP Group 1 served as control and received a single i.p. injection of 1 ml isotonic saline. Group 2 rats were treated with a single dose of APAP. Group 3 rats received APAP + MK. Group 4 received APAP + 0.9 % saline (APAP + Ve).
RESULTS: Serum urea and creatinine levels were significantly higher in rats treated with APAP alone than rats in control and APAP + MK groups. Tissue MDA levels in rats treated with APAP alone were significantly higher than in control and APAP + MK groups. The level of GSH was significantly decreased in APAP-treated rats. Administration of MK to APAP-treated rats significantly increased the level of GSH. There was high level of NO in APAP treated group; however, NO levels in group treated with APAP+MK were significantly lower than APAP treated group. Morphological changes including tubular epithelial degeneration, vacuolization, cell desquamation, and necrosis were clearly observed in the APAP-treated rats. In rats treated with APAP + MK, despite the presence of mild tubular degeneration and epithelial vacuolization in the proximal tubules, cellular desquamation was minimal and glomeruli maintained better morphology compared with the APAP group.
CONCLUSION: MK, reduces APAP-induced, oxidative injury, and renal dysfunction.
resim 1
figure 1
)
Kontrol grubu: böbrek korteksinde normal glomerul ve tubuler yapılar.
In control group: normal tubules and glomeruli in kidney cortex
resim 2
figure 2
)
APAP grubu: proksimal tübüllerde şiddetli nekroz, dejenerasyon ve epitelyal vakualizasyon
In APAP group: severe tubular necrosis, tubular degeneration, and epithelial vacuolization in the proximal tubules
resim 3
figure 3
)
APAP+MK grubu: proksimal tübüllerde hafif nekroz, dejenerasyon ve epitelyal vakualizasyon
In APAP+ MK group: mild tubular necrosis, tubular degeneration, and mild-moderate epithelial vacuolization in the proximal tubules
resim 4
figure 4
)
APAP+ Ve grubu: proksimal tübüllerde şiddetli nekroz, dejenerasyon ve epitelyal vakualizasyon
In APAP+ Ve group: severe tubular necrosis, tubular degeneration, and epithelial vacuolization in the proximal tubules
tablo 1
| kontrol | APAP | APAP+MK | APAP+Ve | |
| Ure (mg/dL) | 33±7.8 | 107±13.9 | 42.8±6.9 | 105±13.4 |
| Kreatin (mg/dL) | 0,42±0,1 | 2,08±0,4 | 0,98±0,09 | 1,97±0.4 |
| NO (nmol/mg protein) | 13.9 ± 5.1 | 88.3 ± 41.6 | 14.5 ± 5.7 | 83.1 ± 28.3 |
| MDA (nmol/mg protein) | 41.8 ± 10.2 | 83.6 ± 24.9 | 37.3 ± 19.6 | 82.4 ± 50.1 |
| GSH (nmol/mg protein) | 39.1 ± 20.4 | 15.2 ± 3.3 | 37.6 ± 9.3 | 14.1 ± 1.7 |
Montelukastın üre,kreatin,MDA,GSH ve NO üzerindeki etkileri
table 1
| kontrol | APAP | APAP+MK | APAP+Ve | |
| Urea (mg/dL) | 33±7.8 | 107±13.9 | 42.8±6.9 | 105±13.4 |
| Creatinine (mg/dL) | 0,42±0,1 | 2,08±0,4 | 0,98±0,09 | 1,97±0.4 |
| NO (nmol/mg protein) | 13.9 ± 5.1 | 88.3 ± 41.6 | 14.5 ± 5.7 | 83.1 ± 28.3 |
| MDA (nmol/mg protein) | 41.8 ± 10.2 | 83.6 ± 24.9 | 37.3 ± 19.6 | 82.4 ± 50.1 |
| GSH (nmol/mg protein) | 39.1 ± 20.4 | 15.2 ± 3.3 | 37.6 ± 9.3 | 14.1 ± 1.7 |
Effects of MK on rat kidney NO, MDA, GSH levels.