[SS-048]

Benign Prostat Hiperplazisi Tedavisinde 4 mg ve 8 mg Doksazosin XL Tedavi Etkinliklerinin Karşılaştırılması ve 4 mg Doksazosin XL’den Yeterli Fayda Görmeyen Hastalarda 8 mg Doksazosin XL Tedavisinin Etkinliğinin Değerlendirilmesi

¹Sağlık Bakanlığı, Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3. Üroloji Kliniği, Ankara
²Karatekin Hastanesi, Üroloji Kliniği, Çankırı
³Çankırı Devlet Hastanesi Üroloji Kliniği, Çankırı
⁴Karabük Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Ana Bilim Dalı, Karabük

Amaç: Benign Prostat Hiperplazisi’ne bağlı Alt Üriner Sistem Semptomları (AÜSS) olan hastalarda 4 mg ve 8 mg Doksazosin XL tedavilerinin etkinliklerinin karşılaştırılması ve 4 mg Doksazosin XL tedavisinden yeterince fayda görmeyen hastalarda 8 mg Doksazosin XL tedavisinin etkinliğini araştırmak.
Yöntem: Çalışmaya 45 yaşın üzerinde, serum total PSA < 4 ng/ml, Uluslararası Prostat Semptom Skoru (IPSS) >7 ve Maksimum İdrar Akım Hızı (Qmax) <=15 ml/sn olan 162 hasta dahil edildi. 108 hastaya 4 mg Doksazosin XL (Cardura® XL 4 mg, Pfizer Inc., New York, NY, USA) (Grup1), 54 hastaya ise 8 mg Doksazosin XL (Cardura® XL 8 mg, Pfizer Inc., New York, NY, USA) (Grup 2) tedavisi başlandı. Tedavinin birinci ayında Grup 1’de Yaşam Kalite Skoru (YKS) değişmeyen veya bozulan 31 hastada 8 mg Doksazosin XL tedavisine geçildi (Grup 1b). Çalışmaya dahil edilen tüm hastalar başvuru anı, 1., 3. ve 6. ayda IPSS, Qmax ve YKS ile değerlendirildi.
BULGULAR: Hastaların yaş ortalaması 59,8±7,6 yıl idi. Başvuru anında grupların yaş, IPSS, Qmax ve YKS değerleri arasında fark yoktu (p>0.05). Grup 1 ve Grup 2’nin 1. ay kontrolünde sırası ile IPSS’te ortalama -3,9 ve -5,2 birim (p=0,028), Qmax’ta +3,0 ve +3,6 ml/sn (p=0,206) ve YKS’de -1,3 ve -1,7 birim (p=0,038) değişim izlendi. Grup 1b’deki hastalarının 4 mg ve 8 mg Doksazosin XL kullandığı dönemler incelendiğinde; sırası ile IPSS’te (-) 1,3 ve (-) 3,6 birim (p<0,001), Qmax’ta 1,6 ve 3,2 ml/sn (p<0,019) ve YKS’de 0,4 ve (-) 1,8 birim değişim izlendi (p<0,001) (Şekil 1). Sınıflama ve regresyon ağacı analizinde 4 mg Doksazosin XL tedavisi başlanan hastaların 1 ay sonraki değerlendirmesinde; IPSS’teki azalma <=2.5 birim iken Qmax’taki artışın da <=4.5 ml/sn olduğu hastalarda 8 mg Doksazosin XL tedavisine geçilmesinin uygun bir yaklaşım olduğu tespit edildi (Figür). Gruplar arasında yan etki açısından fark saptanmadı.
Sonuç: Doksazosin XL 4 mg tedavisinden yeterli fayda görmeyen hastalarda, Doksazosin XL 8 mg tedavisi, yan etkilerde anlamlı bir artışa yol açmadan tedaviden beklenilen düzelmeyi sağlayabilir.

---

Comparison Of 4 And 8 Mg Doxazosin Xl Treatments And Determination Of The Efficiency Of 8 Mg Doxazosin Xl In Patients With Inadequate Response To 4 Mg Doxazosin Xl Treatment For Benign Prostatic Hyperplasia

Tanju Keten¹, Yılmaz Aslan¹, Melih Balcı¹, Altuğ Tuncel¹, Övünç Bilgin¹, Cem Dilmen², Ümit Özdemir³, Sedat Yahşi³, Özer Güzel¹, Ali Atan^4
1Ministry of Health, Ankara Numune Research and Training Hospital, Third Department of Urology, Ankara, Turkey
²Karatekin Hospital, Department of Urology, Cankiri, Turkey
³Cankiri State Hospital, Department of Urology, Cankiri, Turkey
⁴Karabuk University School of Medicine, Department of Urology, Karabuk-Turkey

OBJECTIVE: We aimed to compare the efficacy of 4 mg and 8 mg Doxazosin XL and determine the efficiency of 8 mg Doxazosin XL in patients with inadequate response to 4 mg Doxazosin XL in patients with benign prostatic hyperplasia (BPH) related lower urinary tract symptoms(LUTS).
METHODS: A total of 162 patients aged <=45 years with PSA of <4 ng/ml, International Prostate Symptom Score(IPSS)>7, and Maximum Urine Flow Rate(Qmax) <=15 ml/sec were included in this study. Of the patients, 108 were randomized to receive 4mg Doxazosin XL (Group1) and 54 were randomized to receive 8 mg (Group 2). After one month of treatment, 31 patients in Group 1 whose Quality of Life(QoL) Score was unchanged or had deteriorated were switched to 8 mg Doxazosin XL treatment (Group 1b). Patients were evaluated using their IPSS, Qmax and QoL scores at the beginning, then at the first and third months.
RESULTS: The patients’ mean age was 59.8 years. At the beginning of the study; the IPSS, Qmax and QoL scores were similar between Groups 1 and 2 (p>0.05). After one month of treatment, the mean alteration in IPSS was 3.9 and 5.2 (p=0.028), in the Qmax it was 3.0 and 3.6 ml/s (p=0.206) and in the QoL it was (-) 1.3 and (-) 1.7 (p=0.038) in Groups 1 and 2, respectively. For Group 1b during the period in which the patients’ were receiving 4 and 8 mg Doxazosin XL treatments; IPSS changes were (-)1.3 and (-)3.6 (p<0.001), Qmax changes were 1.6 ml/sn and 3.2 ml/sn (p<0.019) and QoL changes were 0.4 and (-)1.8 (p<0.001), respectively. From the classification and regression tree analysis, 8 mg Doxazosin XL seemed to be more efficient for the treatment of patients who initially were receiving 4 mg treatment, since the decrease in the IPSS score was <=2.5 and the increase in the Qmax score was <=4.5 ml/s (Figure). Side effects were similar across all the three groups.
CONCLUSIONS: 8 mg Doxazosin XL is an efficient choice with no changes in side effects in patients who did not have an adequate response to the 4 mg dosage.

---

Figür

Figure

Grup 1b'nin 4 mg ve 8 mg doksazosin XL kullandığı dönemlerde parametrelerdeki değişimi

Different treatment periods of Group 1b.